TERAPIA TAKTYLNA
Głównym założeniem terapii taktylnej jest kształtowanie świadomości ciała oraz stymulacja zmysłu dotyku. Dotyk jest pierwszym wrażeniem jakiego doświadczamy jeszcze w życiu płodowym oraz tuż po urodzeniu. Zmysł dotyku rozwija się jako pierwszy, jego receptory rozmieszczone są w skórze i odpowiadają za odbieranie bodźców min. czuciowych, ucisku, bólu, ciepła i zimna. Niezaspokojenie potrzeby dotyku lub nieprawidłowo działające receptory powodują wiele dysfunkcji w funkcjonowaniu. Dziecko, może nie akceptować przytulania, leżenia na brzuchu, dotykania przedmiotów w swoim otoczeniu, ogranicza tym samym swoje doznania emocjonalne i rozwój funkcji poznawczych. Nadwrażliwość sensoryczna może być przyczyną nadpobudliwości ruchowej i emocjonalnej czy też braku koncentracji, obniżonej motywacji do uczenia się, niechęci do sportu, skłonności do konfliktów, nieprawidłowych relacji z rówieśnikami. Terapia taktylna proponuje techniki masażu i stymulacji skóry, które aktywizują rozwój mózgu i układu nerwowego. Celem podejmowanych oddziaływań jest wyciszenie, rozwijanie schematu ciała, poprawa odbioru wrażeń dotykowych, regulacja napięcia mięśniowego oraz wspomaganie integracji sensomotorycznej i integracji odruchów. Można ją z powodzeniem stosować w pracy z dziećmi z różnymi wyzwaniami rozwojowymi min.:
- mózgowym porażeniem dziecięcym,
- spektrum autyzmu,
- zaburzeniami zachowania,
- lękami i fobiami,
- opóźnieniem w rozwoju umysłowym,
- ADHD /ADD,
- trudnościami w nauce
- zaburzeniami mowy.
| « poprzednia | następna » |
|---|